در زالو درمانی با استفاده از زالو برای درمان برخی بیماری‌ها مانند خون‌رسانی دوباره به مناطقی از بدن که عروق وریدی آسیب دیده و یا بسته شده‌اند، استفاده می‌گردد.
چنانکه گزارش شده زالو درمانی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مصر انجام می شد. زالو درمانی در ایران، مصر، روم و یانام و بعدها در اروپا رواج پیدا کرد.اما قبل از زالو انداختن چه باید کرد؟
آمادگی ها و نکات مهمّ قبل از زالواندازی
1- برای اثربخشی بیشتر زالودرمانی، از چند روز قبل از زالواندازی، با مشورت پزشک معالج خود از داروهای ملیّن و مسهل استفاده نمایید. یک راه ساده این است که روزی یک قاشق غذاخوری خاکشی را در یک لیوان آب داغ ریخته کمی شیرین و میل کنید.
2- به دلیل طولانی بودن فرآیند زالواندازی و برای افزایش کیفیت کار؛ سعی کنید در ابتدای ساعت کاری درمانگاه مراجعه کنید.
3- قبل از مراجعه به درمانگاه، موضع مربوط را ابتدا با آب و صابون و سـپس بـا آب فـراوان بشویید چـرا کـه زالـوهـا بـه انواع «بـوها»- حتّی بوی عرق- حسّـاسند و هر گونه بویی(بـوی صـابـون، عـطـر، روغن های مالشی، اودکـلـن، مــوادّ آرایـشـی، ضدّ عفونی کننده ها مثل بتادین، الکل، ساولن و ...) باعث کاهش تمایل آنها در چسبیدن به پوست می شود. توصیه می شود از دو روز قبل از زالواندازی، از مواد فوق استفاده نشود.
4- از 12 ساعت قبل از زالواندازی از رابطه زناشویی بپرهیزید.
5- اگر محل زالواندازی موهای بلندی دارد، آنها را کاملا کوتاه کنید یا درصورت امکان بتراشید.
6- در هنگام مراجعه برای زالواندازی، روی موضع زالواندازی لباس های گشاد و راحت بپوشید. این کار، زالواندازی و پانسمان بعد از آن را تسهیل می کند.
7- در حالت ضعف، گرسنگی، تشنگی و بی حالی شدید، (و خانم ها، در ایّام عادت ماهیانه و بارداری) زالو نیندازید. زالواندازی بانوان در زمان شیردهی باید با توجّه به وضعیت جسمانی و تنها با توصیه پزشک انجام شود.
8- اضطراب باعث تنگ شدن عروق و کاهش تمایل زالوها به خونخواری می شود. پس در هنگام زالواندازیّ آرام و راحت باشید.
9- در صورت مصرف داروهـای رقیق کننده خون، (آسپرین، وارفارین، دی پریدامول و ....) پزشک را در جریان بگذارید.
افراد ذیل نباید زالو بیندازند
- بیماران دچار هموفیلی یا سایر بیماری هایی که مشکل انعقادی و استعداد خونریزی طولانی مدّت دارند.
- افراد دچارکم خونی های شدید یا لاغری و ضعف مفرط یا کسانی که دوره طولانی بیماری های سخت را می گذرانند.
- مصرف کنندگان داروهای ضدّانعقادی: به تجربه برای ما ثابت شده که تنها مصرف وارفارین با زالواندازی تداخل دارد که برای رفع مشکل می توان 4-3 روز قبل از زالواندازی، مصرف آن را قطع و در صورت ضرورت، 3-2 روز بعد از آن، مصرف دارو را از سر گرفت.
- کسانی که سابقه تشکیل اسکارهای شدید و کلویید(گوشت اضافه) در محلّ زخم های خود دارند.
-کسانی که سابقه آلرژی های شدید دارند.
- افرادی که در زالواندازی های قبلی حسّاسیت شدید به بزاق زالو نشان داده اند.
-کسانی که خونریزی فعّال گوارشی یا سابقه خونریزی های شدیدی از این دست را دارند.
- افراد دچار ضعف سیستم ایمنی(مثل ایدز و ...) یا کسانی که مدّت زیادی است از داروهای کورتونی استفاده می کنند.
- مرض قند، نه تنها مانعی برای زالواندازی نیست بلکه افراد دیابتیک، از زالواندازی فواید بسیاری می برند.(مثل درمان زخم های دیابتی، ناتوانی های جنسی، مشکلات چشمی، سردی یا سوزش پاها و ...)
نکات مهمّ در زمان زالواندازی
1- بـسیار پسندیده است که زالواندازی نیز با تـوجّـه بـه « خـداوند متعال» به عـنوان شـفادهنده بـیماری ها؛ وضو داشتن، صدقه دادن و قرایت آیه الکرسی انـجام شود.( درمانگاه طبّ اسلامی، به نیابت از مراجعه کنندگان محترم، اقدام به پرداخت صدقه می کند.)
2- در مورد زمان های مناسب برای زالواندازی، شاید بهتر باشد که مطابق با زمان های توصیه شده برای حجامت که در احادیث شریف حضرات معصومین(علیهم السّلام) وارد شده است، عمل شود.
3- درشتی و ریزی و تعداد زالوی مورد استفاده در هر بیمار، باید از سوی پزشک و با توجّه به عواملی ازجمله نوع بیماری، مزاج، بنیه بدنی، سن، جنس و نوع تغذیه شخص، برآورد شود. هرگز پزشک را برای افزایش تعداد زالوها یا استفاده از زالوهای درشت تر یا ریزتر، تحت فشار نگذارید.
4- فواصل زالواندازی نیز باید از سوی پزشک و با توجّه به عوامل فوق الذّکر مشخّص شود. همچنین بین زالواندازی و اقداماتی مانند فصد یا حجامت هم باید فاصله مناسبی لحاظ شود در غیر این صورت ممکن است بیمار دچار عوارض شدیدی شود.
5- محل چسبیدن زالو روی پوست، به شکل Y است. ماده بی‌حسی تزریق شده توسط زالو، سبب کاهش درد، حین نیش زدن و مکیدن خون می‌شود. هر زالو در زمانی بین 60 - 15 دقیقه، به طور متوسّط، 15- 5 میلی لیتر (یعنی حدود ده برابر حجم بدن خودش)خون می مکد.